راه حل هایی برای ضخامت ناپایدار سر پیچ های پان با واشر

برای رفع بی ثباتی در ضخامت سر پیچ های سر قابلمه ای با واشر و مشکل تجاوز قطر سر از تلرانس ها به دلیل تلرانس باریک قطر بیرونی واشر فقط 0.2 میلی متر، بهینه سازی سیستماتیک در چهار بعد مورد نیاز است: طراحی قالب، پارامترهای فرآیند، کنترل مواد و بازرسی کیفیت. راه حل های خاص به شرح زیر است:

I. بهینه سازی طراحی و ساخت قالب

1. کنترل دقیق فاصله پانچ-دای: فاصله بین پانچ و دای باید به شدت در محدوده 0.05-0.1 میلی متر کنترل شود تا از ایجاد پلیسه یا ضخامت ناکافی سر ناشی از فاصله بیش از حد جلوگیری شود. اگر فاصله فعلی خارج از تلرانس باشد، دای باید دوباره سنگ زنی شود یا پانچ تعویض شود.

2. بهینه سازی زاویه R قالب و سطح شکل دهی: زاویه R دای هدر باید با پروفایل سر پیچ مطابقت داشته باشد. زاویه R بزرگتر می تواند مانع از جریان مواد شود و باعث دو برابر شدن سر یا ترک خوردن شود. زاویه R توصیه شده 0.3-0.5 میلی متر است. سطح شکل دهی پانچ ایستگاه اول باید به Ra0.8µm یا بهتر صیقل داده شود تا اصطکاک کاهش یابد و از ضخامت ناهموار سر جلوگیری شود.

3. بهبود موقعیت یابی دای شکل دهی واشر: با توجه به تلرانس تنگ قطر بیرونی واشر (±0.1 میلی متر)، پین های موقعیت یابی یا بلوک های راهنما باید به قالب اضافه شوند تا از هم محوری بین واشر و سر ≤0.05 میلی متر اطمینان حاصل شود. خطای هم محوری بیش از حد به راحتی منجر به تجاوز قطر سر از حد بالایی می شود.

II. تنظیم پارامترهای فرآیند

1. بهینه سازی نیروی و سرعت شکل دهی ایستگاه اول: نیروی شکل دهی ایستگاه اول باید بر اساس سختی مواد (به عنوان مثال، 20٪ -30٪ بیشتر برای فولاد ضد زنگ نسبت به فولاد کربنی) تنظیم شود. نیروی ناکافی منجر به سر خارج از گرد می شود. نیروی بیش از حد باعث ترک خوردن گوشه می شود. سرعت مهر زنی باید در 50-80 ضربه در دقیقه کنترل شود. سرعت بیش از حد باعث افزایش فنر برگشتی مواد می شود و باعث نوسان ضخامت سر می شود.

2. اصلاح پارامترهای تنظیم ایستگاه دوم: عمق پرس ایستگاه دوم باید تا سطح 0.01 میلی متر دقیق باشد. عمق پرس بیش از حد می تواند باعث شود قطر سر از تلرانس تجاوز کند. استفاده از دستگاه تنظیم نمایشگر دیجیتال برای نظارت در زمان واقعی توصیه می شود.

3. بهبود روانکاری و خنک کننده: از روان کننده های محلول در آب به جای روان کننده های روغنی استفاده کنید تا چسبندگی مواد به قالب را کاهش داده و تغییرات ضخامت سر را به حداقل برسانید. غلظت روان کننده باید بین 5٪ -8٪ کنترل شود. دمای قالب باید بین 80-100 درجه سانتیگراد تثبیت شود. دمای بیش از حد بالا باعث نرم شدن مواد می شود و منجر به ضخامت ناکافی سر می شود.

III. کنترل مواد و مواد ورودی

1. بازرسی دقیق کیفیت میله سیم: سختی میله سیم (HV)، ترکیب شیمیایی (به عنوان مثال، محتوای C، Mn) و نقص های سطحی را بازرسی کنید. سختی ناهموار سیم (به عنوان مثال، تغییر HV > 20) به راحتی باعث نوسان ضخامت سر می شود.

2. سفت کردن تلرانس های ابعادی مواد ورودی: تلرانس قطر میله سیم باید در ±0.02 میلی متر کنترل شود. تلرانس بیش از حد (به عنوان مثال، ±0.05 میلی متر) به راحتی منجر به تجاوز ضخامت سر از تلرانس پس از مهر زنی می شود.

IV. بازرسی و بازخورد کیفیت

1. معرفی سیستم های بازرسی آنلاین: از سنسورهای لیزری یا سیستم های بازرسی بینایی برای نظارت بر ضخامت سر و قطر بیرونی واشر در زمان واقعی استفاده کنید، با داده هایی که به دستگاه مهر زنی برای تنظیم خودکار پارامترها بازخورد داده می شود.

2. بازرسی نمونه برداری مقاله اول و در فرآیند: قطعه اول هر دسته باید از نظر ضخامت سر، قطر بیرونی واشر و قطر سر قبل از شروع تولید مداوم بازرسی شود. هر ساعت 5-10 قطعه در طول تولید نمونه برداری کنید تا از پایداری اطمینان حاصل شود.

V. اقدامات احتیاطی

اگر ضخامت سر همچنان ناپایدار باقی ماند، می توان اقدامات موقت زیر را انجام داد:

1. تنظیم ضخامت واشر: ضخامت واشر را در محدوده تلرانس (به عنوان مثال، از 1.2 میلی متر به 1.18 میلی متر) تنظیم کنید تا ضخامت ناکافی سر جبران شود.

2. استفاده جداگانه: در کاربردهایی که الزامات قطر سر کمتر حیاتی است، از پیچ هایی با ضخامت سر کمی کوچکتر استفاده کنید تا از اختلاط و تجاوز از محدودیت های تلرانس جلوگیری شود.

خلاصه

با ترکیب کنترل فاصله قالب، بهینه سازی پارامترهای فرآیند، بازرسی مواد و تشخیص آنلاین، پایداری ضخامت سر پیچ های سر قابلمه ای با واشر می تواند به طور قابل توجهی بهبود یابد. توصیه می شود تنظیم فاصله قالب و عمق پرس ایستگاه دوم را در اولویت قرار دهید، در حالی که همزمان یک سیستم بازرسی آنلاین را برای دستیابی به کنترل حلقه بسته معرفی کنید.